Η
ασκομαντούρα ή ασκομπαντούρα
Είναι
ο γνωστός από πολύ παλιά άσκαυλος.
Αποτελείται από δερμάτινο ασκί που
χρησιμεύει ως αποθήκη αέρος, το ξύλινο
ή καλαμένιο ή κοκαλένιο επιστόμιο με
βαλβίδα, μέσα από το οποίο φυσά ο
οργανοπαίκτης τον αέρα, και τη συσκευή
παραγωγής του ήχου, η οποία περιλαμβάνει
μια αυλακωτή σκάφη που καταλήγει σε
χοάνη και δύο αυλούς, τύπου κλαρινέτου
με μονό επικρουστικό γλωσσίδι και 5
συνήθως τρύπες.
Η ασκομαντούρα παίζεται
σε συνήθως σε ανοικτό χώρο, άλλοτε μόνη
της και άλλοτε με συνοδεία λαούτου ή
μικρού νταουλιού (νταουλάκι), ή ακόμη
και άλλων αυτοσχέδιων ρυθμικών οργάνων.
Το όργανο αυτό, πολύ διαδεδομένο παλιότερα
στην Κρήτη, τείνει δυστυχώς σήμερα να
εκλείψει.
